بررسی شاخص ها و استانداردهای مناسب سازی محیط در فضاهای باز شهری برای سالمندان

یکی از راه های رشد و توسعه هر جامعه، تامین بسترکالبدی مناسب و ایجاد فرصت های مساوی برای قشرهای مختلف در دسترسی به تسهیلات شهری است. با ورود به دوره سالمندی، تغییرات چشم گیری در ویژگی های فیزیولوژیکی و روحی- روانی انسان رخ می دهد. این تغییرات، افراد سالمند را وادار می سازد تا محیط فیزیکی را به گونه ای متفاوت از جوان ترها درک و پاسخ های متفاوتی بدهند. سالمندان، به دلیل شرایط سنی و کاهش فعالیت های کاری، اوقات فراغت بسیار دارند و امکان استفاده آنها از فضاهای شهری، بیش از دیگر اقشار جامعه است. با افزایش تعداد افراد سالمند، سازمان های بین المللی خواستار توجه خاص نسبت به این گروه سنی شده اند .بنابراین، باید امکانات بسیاری از نظر جسمانی، با کمک علوم پیشرفته روز و از نظر روانی، با برقراری روابط اجتماعی و خانوادگی فراهم آید که برای سالمندان مناسب باشد. این پژوهش به منظور دستیابی و معرفی شاخص ها و استانداردهای مناسب سازی محیط و بهسازی فضاهای شهری انجام شده است. روش انجام پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی، جهت شناسایی، گرد آوری و مطالعه منابع مختلف در زمینه فضاهای باز و شهری و شرایط جسمی و روانی سالمندان می باشد. بررسی موانع و محدودیت ها به طراحان، برنامه ریزان و مدیران شهری در جستجوی عوامل ایجاد و حل بروز چنین مشکلاتی در طرح های آینده، یاری می نماید.