تاثیر سطوح مختلف رتینول استات بر سامانه ایمنی خروس های گله مادر گوشتی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر رتینول استات بر عملکرد سامانه ایمنی خروس های گله مادر گوشتی و همچنین مشخص کردن میزان رتینول استات ترانس در جیره برای بیشترین فعالیت های ایمنی، انجام شد. بدین منظور از 60 قطعه خروس مادر گوشتی راس 308 استفاده شد. طرح آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تیمار (0 (R-0)، 6000 (R-6)، 12000 (R-12)، 18000 (R-18)، 24000 (R-24) واحد بین المللی رتینول استات افزوده شده در هر کیلوگرم خوراک) و 12 تکرار در هر تیمار انجام شد. برای اندازه گیری میزان پاسخ سیستم ایمنی یاخته ای از روش حساسیت پوستی فیتوهماگلوتنین و ایمنی خونی از عیار (تیتر) پادتن (آنتی بادی) علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) استفاده شد. عیار پادتن علیه SRBC تحت تاثیر سطح رتینول استات قرار گرفت (05/0>P). با افزایش سطح رتینول استات میزان پاسخ ایمنی خونی افزایش یافت. بهترین پاسخ ایمنی خونی در گروه R-24 و کمترین پاسخ ایمنی خونی در گروه R-0 مشاهده شد (03/0=P). افزودن سطح رتینول استات باعث افزایش ایمونوگلوبولین های M شد (04/0=P). نتیجه آزمون حساسیت پوستی گویای افزایش معنی داری تاثیر رتینول استات تا سطح 18000 واحد بین المللی بود (05/0>P). به طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد، سطح 18000 واحد بین المللی رتینول استات بهترین سطح به منظور ایجاد بیشترین توان سامانه ایمنی در خروس های گله مادر گوشتی است، که این میزان بالاتر از 12000 واحد بین المللی (توصیه راهنمای پرورش راس 308) برای خروس ها بود.