تاثیر عملیات اصلاحی هلالی های آبگیر بر شاخص های پوشش گیاهی و مدل های توزیع فراوانی گونه ای (مطالعه موردی: مراتع نارون- سیستان و بلوچستان)

گیاهان دارویی در عرصه های منابع طبیعی به عنوان یکی از مهم ترین راهبرد ها در زمینه سلامت، تجارت و فناوری مطرح هستند. کنگر صحرایی یکی از گیاهان دارویی و متعلق به خانواده کاسنی است. بر اساس نقشه تیپ های گیاهی و اطلاعات موجود تعداد 60 پایه گیاهی از گونه مذکور از چهار روی فعالیت های اصلاح و احیای مراتع با هدف تولید علوفه، افزایش تنوع گونه ای و پایداری اکوسیستم انجام می شود. هدف از این تحقیق بررسی شاخص های تنوع و غنای گونه ای در مراتعی که در آن عملیات مکانیکی اصلاحی هلالی های آبگیر انجام شده بود در مراتع نارون شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان می باشد. بدین منظور در هر کدام از مناطق اصلاحی و شاهد به روش سیستماتیک- تصادفی تعداد 5 ترانسکت 150 متری مستقر و در امتداد هر ترانسکت تعداد 10 پلات دو متر مربعی به شکل تصادفی مطالعه شد. در هر پلات اطلاعات پوشش گیاهی شامل گونه، درصد تاج پوشش و تراکم گونه های گیاهی اندازه گیری شد. جهت مقایسه شاخص های مختلف تنوع بین دو منطقه از آزمون تی مستقل و برای رسم مدل های وفور –رتبه ای (سری هندسی، سری لگاریتمی، لوگ نرمال و عصای شکسته) از نرم افزار PAST استفاده شد. نتایج نشان داد که کلیه شاخص های تنوع در منطقه اصلاحی با منطقه شاهد اختلاف معنی داری دارند، ولی بین شاخص های غنا در دو منطقه اختلاف معنی داری مشاهده نشد (٪ 5 = α). از بین مدل های پارامتریک توزیع برازش شده برای منطقه مورد مطالعه، مدل لوگ نرمال بهترین مدل بردازش شده بود که بیانگر حضور جوامعی به نسبت پایدار با فراوانی گونه ای متوسط تا زیاد می باشد. به نظر می رسد اجرای هلالی های آبگیر باعث شده است که پوشش گیاهی بطور یکنواخت در منطقه وجود داشته باشد و این تنوع گیاهی بهتر و پایداری بیشتر اکوسیستم را بدنبال داشته است.