ارزیابی توزیع دز و دز دریافتی ارگانهای حساس بیماران مبتلا به سرطان پستان سمت چپ، درمان شده با تکنیک تانژانت وج دار در مرکز رادیوتراپی توحید سنندج

در پرتودرمانی هدف رساندن دز کافی و همگن به تومور و حداقل دز ممکن به ارگانهای مجاور در معرض خطر است. در این مطالعه میزان دز دریافتی و همگنی دز در حجم هدف و همچنین دز رسیده به قلب و ریه حین درمان بیماران مبتلا به سرطان پستان با تکنیک کانفورمال سه بعدی تانژانت وج داربررسی گردید.
تعداد 20 بیمار مبتلا به سرطان پستان سمت چپ با پستان حفظ شده در دو گروه بیماران با پستان بزرگ و کوچک بررسی شدند. طراحی درمان به وسیله نرم افزار ایزوگری صورت گرفت. جهت بررسی میزان دز رسیده به حجم های هدف، قلب و ریه ها از منحنی های دز حجم((DVH استفاده گردید.
شاخص همگنی دز(DHI) در مورد پستان های با حجم کوچک و بزرگ یکسان بود(13/0)، اما شاخص همگنی(HI) در پستان های با حجم کوچکتر به طور معناداری 001/0p= کمتر بود و دز بهتری وجود داشت .
برای پستانهای بزرگ درهمه سطوح دز، درصد بیشتری از قلب و ریه درگیر بود اما تفاوت معنادار نبود.
با توجه به اینکه همگنی دز در حجم هدف و میزان دز دریافتی اندام های بحرانی در بیماران با اندازه ی پستان بزرگتر بیشتر است، طراحی درمان این بیماران نیازمند دقت بیشتر بوده و محاسبه شاخصهای ارزیابی دز برای بیمارن ضروری است. در هردوگروه، دز رسیده به قلب و ریه درحد استاندارد بود و باتوجه به حد تحمل توصیه شده برای بافت های نرمال، ریسک عوارض قلبی و ریوی بیماران در سطح قابل قبول بود.