تاثیر کاهش پیچیدگی واژگانی و ساختاری متون بر خواندن و درک مطلب

تحقیق حاضر تاثیر انواع متفاوت ساده سازی متون (یعنی کاهش پیچیدگی واژگانی و ساختاری متون) را بر روی خواندن و درک مطلب زبان آموزان انگلیسی مورد بررسی قرار داد. 60 زبان آموز زن سطح متوسط یادگیری زبان از سه کلاس آموزشی در آموزشگاه زبان طبرستان تهران در این تحقیق شرکت کردند. در ابتدا برای همسان سازی گروه های آزمایشی، محققین یک آزمون مهارت عمومی زبان (تافل 2003) را از شرکت کنندگان به عمل آوردند. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری از نظر مهارت عمومی زبان و توانایی خواندن میان سه گروه آزمایشی وجود ندارد. سپس چهار متن از آزمون تافل 2005 از سه طریق ساده سازی واژگانی، ساده سازی ساختاری و یا ساده سازی واژگانی-ساختاری ساده شدند. متون ساده شده به همراه سوالات خواندن و درک مطلبشان سه شکل پس-آزمون را تشکیل دادند. هر شکل پس-آزمون حاوی متونی بود که از نظر واژگانی، ساختاری و یا واژگانی- ساختاری مورد ساده سازی قرار گرفته بودند. هر گروه آزمایشی یکی از شکل های پس-آزمون را جواب دادند. نتایج آزمون با استفاده از شیوه آماری تحلیل واریانس مورد بررسی قرار گرفت و تفاوت معناداری بین گروه ها نشان داده شد. آزمون تعقیبی نشان داد که در پس-آزمون گروه آزمایشی ساده سازی واژگانی-ساختاری به طور معناداری از گروه آزمایشی ساده سازی واژگانی و همچنین به طور قابل مشاهده ای از گروه آزمایشی ساده سازی ساختاری بهتر عمل کرده بود. تفاوت معناداری بین گروه آزمایشی ساده سازی واژگانی و گروه ساده سازی ساختاری وجود نداشت، هر چند دومی بهتر عمل کرده بود. نتایج تحقیق می تواند برای معلمین زبان، تهیه کنندگان مطالب درسی و محققین مفید باشد.