ارزیابی رفتار لرزه ای پل های بتنی عرشه پیوسته با بیه های مختلف با استفاده از منحنی شکنندگی

پل ها از جمله ارکان اصلی خطوط حمل و نقل شهری و بین شهری می باشند. بنابراین باید طوری طراحی شوند که بعد از وقوع زلزله قابل استفاده بوده و منجر به قطع ارتباط سیستم حمل و نقل عمومی نشوند. خسارت وارد بر پل ها در زلزله های اخیر اهمیت ارزیابی لرزه ای پل و تعیین سطوح خرابی آن ها تحت بارهای لرزه ای را آشکار نمود. از جمله عواملی که آسیب پذیری پل ها در برابر زلزله را افزایش می دهد، زاویه بیه پل می باشد. پل های دارای بیه معمولا در تقاطع بزرگراه ها و یا جاده هایی که به دلیل شرایط جغرافیایی امکان ساخت پل های معمولی وجود ندارد، ساخته می شوند. هدف این مقاله ارزیابی لرزه ای پل های بتنی عرشه پیوسته دارای زاویه بیه با استفاده از معیار خرابی و تعیین احتمال خرابی پایه های پل به کمک منحنی های شکنندگی می باشد. بدین منظور سه نوع پل بتنی عرشه پیوسته دو، سه و چهار دهانه با زاویه های بیه صفر، 10، 20 و 30 درجه در نرم افزار اجزای محدود مدلسازی می شوند. سپس پاسخ لرزه ای هریک از پل ها تحت 10 رکورد زلزله با انجام تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده (IDA) به دست می آید. به منظور تعیین احتمال خرابی پل ها از معیار خرابی ارائه شده توسط مکی و استوجانویچ استفاده شده و حدود خرابی پایه های پل ها در چهار حالت خرابی کم، متوسط، زیاد و کامل تعیین می گردد. سپس منحنی شکنندگی پل ها در هر یک از حالت های خرابی، به دست آمده و احتمال خرابی پایه ها در بیه های مختلف و دهانه های مختلف مقایسه می گردد. نتایج حاصل نشان می دهد که افزایش بیه موجب افزایش احتمال خرابی پل به ویژه در حالت های خرابی زیاد و کامل می گردد.