بررسی رابطه بین فلسفه اخلاق فردی و نگرش فرار مالیاتی

حرفه حسابداری در سالیان گذشته رسوایی های متعددی را پشت سر نهاده؛ که شخصیت اخلاقی حسابداران را متاثر نموده است. بسیاری از تصمیم گیری های حسابداران و مدیران تحت تاثیر ارزش های اخلاق فردی آنهاست. در این میان فرار مالیاتی به عنوان یک پدیده غیر اخلاقی، از دغدغه های امروز جامعه حسابداری است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین دو شاخصه اصلی فلسفه اخلاق فردی (آرمانگرایی و نسبی گرایی) با نگرش نسبت به فرار مالیاتی است. داده ها با استفاده از 193 عدد پرسشنامه وضعیت اخلاقی فورسیث(1980) و پرسشنامه فرار مالیاتی مک گی و نورونها (2008) در سال 1395 و در شهر تهران گردآوری شد. آزمون فرضیه ها با استفاده از نرم افزار آماریEXCEL وSPSS انجام گرفت. آزمون کولموگروف-اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها به کار گرفته شد و با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون t، همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که فلسفه اخلاق فردی بر نگرش فرار مالیاتی حسابداران تاثیر گذار است، بطوریکه بین نسبی گرایی و نگرش فرار مالیاتی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد اما بین آرمانگرایی و نگرش فرار مالیاتی رابطه معنادار وجود ندارد. همچنین متغیرهای کنترل شامل میزان تحصیلات، جنسیت و نوع اشتغال در بخش خصوصی یا دولتی، تاثیری بر نگرش فرار مالیاتی ندارند.