تدوین سند جامع هشدارسریع شبکه بانکی کشور

بحران های اخیر دهه 90 در سیستم مالی و بانکی کشور ایران و بی ثباتی های موجود در شرایط اقتصاد کلان لزوم تدوین سند جامعی برای سیستم هشدار سریع بانکی (BEWS) برای سیاست گذاران پولی و بانکی را بااهمیت ساخته است. این مقاله با استفاده از تجربیات بانک های مرکزی مطرح و بخش نظارت آنها به تشریح روش شناسی برای ارائه سیستم هشدار سریع در بخش بانکی کشور می پردازد. در مرحله اول یک مدل اقتصادسنجی که احتمال تنزیل رتبه سلامت مالی یک بانک را تخمین می زند، ارائه شده است. در مرحله دوم با استفاده از مدل های ماندگاری عمر بانک و توابع خطر، ساختار زمانی دوره ورشکستگی بانک تخمین زده می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که متغیرهای بخش واقعی اقتصاد مانند ارزش افزوده بخش خدمات و صنعت و متغیرهای بخش اسمی مانند پایه پولی و نرخ بهره بازار بین بانکی دارای تاثیر معناداری بر احتمال بدتر شدن وضعیت سلامت مالی بانک ها هستند. همچنین این متغیرها در نتایج حاصل از تخمین تابع خطر برای دوره مورد بررسی معنادار و با علامت منفی موجب کاهش دوره خطر برای بانک های موجود در سیستم بانکی شده اند. متغیرهای صورت های مالی بانک ها مانند نسبت مطالبات معوق و اندازه بانک در صورت افزایش موجب کاهش زمان بدتر شدن وضعیت بانک و یا به عبارتی بهتر، باعث افزایش سرعت در معرض خطر قرار گرفتن بانک می شوند