سیر تحول شخصیت در آثار نمایشی اکبر رادی

ادبیات نمایشی، برخلاف جایگاه و پیشینه ای که در ادبیات غرب دارد، چنان که بایسته و شایسته باشد، در ایران مورد اقبال و توجه نویسندگان و مخاطبان ادبیات قرار نگرفته است؛ به همین سبب، مراحل رشد، تکامل و شکوفایی خود را به کندی طی می کند. این ژانر نوپای ادبی، به ویژه در سال های معاصر از قلم نویسندگان به نام و صاحب سبکی هم چون غلامحسین ساعدی، بهرام بیضایی و اکبر رادی، بهره برده است. در این میان اکبر رادی، که با حفظ وفاداری به درام، جز برای تئاتر قلم نزده، بیشتر شایان توجه است. رادی در حوزه نمایش نامه نویسی، یکی از برجسته ترین نویسندگان معاصر به شمار می رود. کسی که در پیش برد نوع نمایش نامه و جهان نمایش نامه نویسی در ایران، نقش به سزایی دارد. وی با حدود پنجاه سال کوشش، با خویش کاری شایسته برای آفرینش آثاری ارجمند و خلق شخصیت های ماندگار در زمینه تئاتر، امروزه با عنوان پدر نمایش نامه نویسی معاصر ایران شناخته می شود. پژوهش حاضر به بررسی شخصیت های نمایشی اکبر رادی و سیر تحول آن ها می پردازد. نویسندگان این مقاله، نخست به دسته بندی گونه های شخصیتی در نمایش نامه های رادی پرداخته ، سپس وجوه تمایز و تشابه شخصیت ها، تحول و تکامل آن ها را برجسته ساخته اند.