تاثیر منظر رودکنارهای شهری در توسعه پایدار (نمونه موردی: رودخانه سلطان آباد شیراز)

جمعیت جهان با روندی افزایشی، از اوایل قرن 21 به بعد به سوی شهری شدن پیش می‏رود؛ از این رورویکرد توسعه پایدارشهری را به دلیل مزایای زیست‏محیطی، جای خود را در اغلب کشورها باز کرده است. از آنجا که منظرشهری در نقش یک راوی، مسئولیت انتقال پیام های گوناگون را برعهده می گیرد، با دارابودن سه بعد احساسی، فرهنگی و اکولوژیکی می‏تواند در رودخانه های درون‏ شهری که از فضاهای طبیعی پراهمیت هستند، علاوه بر تاثرات گسترده‏ای که براکوسیستم شهر دارند، عنصری اکولوژیک می‏باشد که نقش خود را به عنوان یک عنصر تاثیرگذار در توسعه ‏پایدار نشان می‏دهد. رودخانه سلطان‏آباد شیراز یکی از پتانسیل‏های تجمع در شهر شیرازمی‏باشد که این عامل می‏تواند بر ارتقاء توسعه پایدار و منظر شهری در شهر شیراز موثر باشد. این تحقیق با مطالعات میدانی و کتابخانه‏ای، نقش توسعه پایدارشهری در منظر و طراحی رودکناری شهر شیرازرا به عنوان هدف خود قرار داده و با استفاده از تکنیک دلفی پرسشنامه تخصصی تهیه گردید که توسط 60 نفر از متخصصین حوزه شهرسازی، معماری شهر شیراز پاسخ داده شد. جهت تحلیل اطلاعات از نرم افزارspss استفاده و تحلیل‏آماری در 2 گروه توصیفی و تحلیلی انجام شد. جهت سنجش روایی از آلفای کرونباخ و به منظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون آنالیز واریانس بهره ‏گرفته ‏شد. براساس نتایج پژوهش، طراحی حاشیه درون شهری با ضریب همبستگی 854/0 و سطح معنی‏داری 000/0، رابطه معنی‏داری با توسعه پایدار شهری داشته است و همچنین وجود سطح معنی‏داری آزمون آنالیز واریانس، مقدار 000/0 p<شده که این بدان معناست که معیارهای توسعه پایدار شهری در ایجاد طراحی رودخانه های درون شهری و منظر پایدار شهری تاثیرگذار است و لیکن بین این معیارها اختلاف معناداری وجود دارد.