قاف شهر آرمانی، سیمرغ شاه آرمانی

از زمانهای دور، از زمان هبوط آدم بر روی زمین، آدمی که بهشت برین، آرمانشهر حقیقی را با تمام وجود دیده و احساس کرده بود، ساختن جهانی که عدالت کامل بر آن حاکم باشد، اندیشه اندیشمندان، شاعران، فیلسوفان و ابنای بشر را به خود مشغول داشته است. از افلاطون که نمونه جامعه آرمانی را در جمهورش از پادشاهی آرمانی ایرانی گرفت تا سرتوماس مور و فارابی، همه در جستجوی آرمانشهر یا اتوپیایی بودند که ایدهآلترین جامعه بشری به شمار میرود. در این میان سهم شاعران و عارفان ایرانی نیز از فردوسی، نظامی، سعدی، عطار و جامی گرفته تا شعرای معاصر غیرقابل انکار است و از نظر نگارنده سهم عطار در ساختن جامعه آرمانی در منطقالطیر از دیگران اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. عطار جامعه آرماناش را بر اساس ویژگی های خاص آرمانشهرها در قاف بنا میکند و پادشاه آرمانیاش کسی است که ویژگی های رهبر و فرماندار آرمانی را به تمامی داراست و او کسی جز ذات مقدس سیمرغ نیست.