مقایسه و تحلیل تطبیقی مقامات عرفانی در دیدگاه عطار و قاسم انوار

مشایخ و بزرگان طریقت درباره مبانی و اصول تصوف دیدگاه های متفاوتی دارند. اگر چه تمامی آنان برای رسیدن به کمال تلاش میکنند ولی بر راه رسیدن به » الطرق الی الله بعدد انفاس الخلائق « : مبنای سخن مشهور هدف و شیوه آنان در سیر و سلوک با یکدیگر تفاوت دارد. برای نمونه مقامات هفتگانه که هر سالک برای رسیدن به کمال باید طی کند در دیدگاه مشایخ متفاوت به نظر میرسد. عطارنیشابوری در قرن هفتم، مقامهای عرفانی را که به فراموشی سپرده شده بود، احیا و در قالبی نو ارائه کرد. بعد از عطار بسیاری از مشایخ و بزرگان تصوف از اندیشه های او تاثیر پذیرفتهاند. قاسم انوار، از عارفان و شاعران عصر صفوی، در سیر و سلوک خویش در مدتی کوتاه توانست مدارج عالیه سلوک و مقامات طریقت را طی کند و بعد از طی مراحل و درجات عرفانی اجازه ارشاد یابد و مریدان زیادی را پرورش دهد. در این مقاله تلاش شده که دیدگاه عرفانی قاسم انوار درباره مقامات عرفانی بیان شود همچنین مشخص شود که قاسم انوار در بیان اندیشه های عرفانی و سیر و سلوک صوفیانه خویش بیشتر تحت تاثیر اندیشه های کدام یک از بزرگان تصوف بوده است؟ برای رسیدن به این هدف در این پژوهش ابتدا اندیشه ها و نوآوری های عرفانی عطار پیرامون مقامات هفتگانه تبیین شده است. سپس دیدگاه قاسم انوار درباره هر کدام از این مقامات بهطور جداگانه همراه با شواهد شعری نقد و بررسی و با اندیشه های عطار مقایسه شده است.