تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری و بهبود تعادل در دانشجویان دختر

ناهنجاری اسکولیوزیس انحنای جانبی ستون فقرات همراه با چرخش مهره ای است و بدشکلی سه بعدی ستون فقرات و مهمترین علت عدم تقارن تنه می باشد. تغییرات وضعیتی عامل مشکلات تعادلی در مبتلایان به اسکولیوز است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی پیلاتس بر بهبود راستای استاتیک ستون فقرات و تعادل دانشجویان دختر مبتلا به اسکولیوزیس غیرساختاری بود.
پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش و پس آزمون روی 25 دختر مبتلا به اسکولیوز غیرساختاری با میانگین سن 65/3±4/27 سال، قد 20/5± 82/161 سانتی متر و جرم 59/4±93/54 کیلوگرم و تقسیم به طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل انجام گرفت. برنامه تمرینات پیلاتس، متغیر مستقل و درجه اسکولیوز و امتیاز آزمون تعادل پویا متغیرهای وابسته در نظر گرفته شد. از روش فتوگرامتری برای تعیین درجه اسکولیوز و از آزمون تعادلی Y جهت تعیین میزان بهبود تعادل استفاده شد.
نتایج حاصل از آزمون t زوجی پس از هشت هفته تمرینات پیلاتس تفاوت معنا داری را در متغیر انحنای جانبی (درجه اسکولیوز) بین گروه های پژوهش نشان داد. همچنین نتایج حاصل از آزمون عملکردی تعادل Y در دو مرحله پیش و پس آزمون دارای اختلاف معناداری بود (05/0 P≤).
با توجه به نتایج پژوهش حاضر و ماهیت تمرینات پیلاتس که بر تقسیم متقارن جرم بین دو نیمه بدن و تقویت ناحیه مرکزی تاکید دارد، انحنای جانبی ستون فقرات در آزمودنی های دارای اسکولیوز غیرساختاری کاهش یافت و بهبود در تعادل مشاهده شد. بنابراین پروتکل تمرینات پیلاتس به عنوان یک روش تمرینی جهت اصلاح اسکولیوز غیرساختاری و بهبود تعادل پویا پیشنهاد می شود.