اثربخشی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد (EMDR) بر بهبود علائم اختلالات اضطرابی دانش آموزان آزار دیده جنسی علیرضا کاکاوند، راضیه جعفری جوزانی و جانان اردلانی

هدف پژوهش، تعیین اثربخشی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد بر بهبود اختلالات اضطرابی دانش آموزان آزاردیده جنسی بود. روش پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور، 14 نوجوان دختر آزاردیده جنسی با دامنه سنی 12 تا 18 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. داده ها در مرحله پیش آزمون با استفاده از مقیاس اضطراب مرتبط با اختلالات هیجانی در کودکان و نوجوانان (SCARED-71) جمع آوری شد. سپس درمان حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد بین 5 تا 8 جلسه برای گروه آزمایشی اجرا شد و در پایان از تمام افراد گروه آزمایشی و کنترل، پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد در بهبود اختلالات اضطرابی افراد آزاردیده جنسی، در مقیاس های وحشت زدگی، اضطراب فراگیر، وسواسی-اجباری و استرس پس-آسیبی موثر است. بنابراین نتیجه می گیریم درمان حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد برای بهبود این دسته از اختلالات موثر است.