سالخوردگی جمعیت و تاثیر آن بر روی رشد اقتصادی با استفاده از حساب های استانی

رشد جمعیت و تاثیر آن بر توسعه اقتصادی موضوعی است که از دیر باز توجه صاحب نظران مسائل اقتصادی و جمعیتی را به خود مشغول داشته است. از دید جمعیت شناسان و اندیشمندان جمعیت و توسعه عاملی که خصوصیات و روند توسعه جوامع را تعیین می کند، کمیت و کیفیت نیروی انسانی و یا به عبارتی سرمایه انسانی آن کشور است. استفاده موثر از نیروی انسانی در فرآیند توسعه اقتصادی و اجتماعی، بیش از هر چیز به سطح دانش، تلاش و خلاقیت آن ها ارتباط دارد که این خود در گرو سلامت روحی و جسمی اعضاست.
هدف این تحقیق بررسی تاثیر متغیرهای جمعیت شناسی نظیر سالخوردگی جمعیت بر رشد اقتصادی با استفاده از حساب های استانی است. برای این منظور از آمارهای رسمی موجود در مرکز آمار ایران استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل به روش پنل دیتا در دوره زمانی 1389-1394 نشان می دهد که سالخوردگی جمعیت تاثیر منفی بر رشد اقتصادی دارد. کاهش رشد اقتصادی خود سبب خواهد شد تا منابع و امکانات در اختیار افراد و جامعه همچنین منابع و امکانات در اختیار برای برنامه ریزی ها و سیاستگذاری های عمومی کاهش یابد و خود زمینه ساز کاهش بیشتری در رشد اقتصادی شود.