رابطه سبک های مقابله با استرس و مهارت های اجتماعی با پرخاشگری در دانش آموزان دختر ناشنوا

ناشنوایی از شایع ترین نقص های حسی در انسان است. دانش آموزان با نقص شنوایی مشکلات بیشتری در زمینه هیجانی، تحصیلی و ارتباط با دیگران دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین سبک های مقابله با استرس و مهارت های اجتماعی با پرخاشگری در دانش آموزان دختر ناشنوا بود.
در این مطالعه توصیفی (همبستگی) 50 نفر از دانش آموزان دختر ناشنوای 12 تا 20 سال مدارس استثنایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 95-1394 به شیوه نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (BPAQ)، پرسشنامه مهارت های اجتماعی نوجوانان (TISS)، و پرسشنامه مقابله با شرایط پراسترس (CISS-21) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد بین سبک مقابله مسئله مدار و پرخاشگری رابطه وجود ندارد (0/11=P)، اما بین سبک های مقابله هیجان مدار و اجتناب مدار با پرخاشگری رابطه معنی دار وجود دارد (0/01=P). بین مهارت های اجتماعی با پرخاشگری کل (0/04=P)، پرخاشگری بدنی (0/04=P)، پرخاشگری کلامی (0/02=P)، خشم (0/03=P) و خصومت (0/01=P) رابطه منفی معنی دار وجود دارد. همچنین مهارت های اجتماعی (0/02=P) و سبک مقابله هیجان مدار (0/01=P) و اجتناب مدار (0/03=P) توانایی پیش بینی پرخاشگری را دارند.
با توجه به رابطه ی سبک های مقابله و مهارت های اجتماعی با پرخاشگری، می توان با آموزش افراد جهت برخورد مناسب با مشکلات و فشارهای روانی و همچنین استفاده از راهبردهای مناسب از میزان آشفتگی ها، استرس و در نتیجه پرخاشگری کاست و کمک موثری را در بهبود وضعیت سلامت روانی دانش آموزان ناشنوا به عمل آورد. بنابراین لازم است اجرای برنامه آموزش مهارت های اجتماعی توسط مربیان در مدارس استثنایی مورد توجه قرار گیرد.