بررسی نظریهٔ ذهن و تصویربدنی افراد معلول جسمی حرکتی و عادی

نظریهٔ ذهن یعنی توانایی درک نیات، احساسات، خواسته ها و باورهای خود و دیگران و درک اینکه حالات ذهنی دیگران متفاوت از حالات ذهنی خود فرد است. تصویربدنی نیز به صورت برداشت ذهنی فرد از بدن خویش تعریف می شود. پژوهش حاضر باهدف بررسی و مقایسهٔ نظریهٔ ذهن و تصویربدنی افراد معلول جسمی و حرکتی و افراد عادی انجام گرفته است.
این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود. جامعهٔ آماری را تمامی معلولان جسمی حرکتی شهرستان سلماس تشکیل دادند. باکمک جدول مورگان 44 نفر معلول باشدت معلولیت شدید و خیلی شدید، به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونهٔ 44 نفری از افراد عادی نیز به تفکیک جنسیت با آنان همتا شدند. ابزار شامل: آزمون ذهن خوانی ازطریق چشم ها (بارون کوهن) و پرسشنامهٔ تصویر بدن لیتلتون بود. تحلیل داده ها، با استفاده از روش های آماری تی تست دو گروه مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره انجام گرفت.
نتایج نشان داد بین نظریهٔ ذهن معلولان جسمی حرکتی و افراد عادی تفاوت معناداری وجود دارد (0٫05
نقص جسمانی می تواند نشان دهندهٔ کاهش توانایی نظریهٔ ذهن باشد و بر تصویرذهنی از بدن نگرش منفی ایجاد کند و بر باورها، افکار و برداشت های فرد تاثیر گذارد.