بررسی وضعیت حقوقی دستگاه های حفاری فراساحلی

دستگاه حفاری اصلی ترین تجهیز صنعت بالادستی نفت و گاز است که در فعالیت های اکتشافی، توسعه ای و نیز افزایش بازیافت برای حفر یا تعمیر چاه ها به کار گرفته می شود. موضوعات مرتبط با دستگاه های حفاری فراساحلی با توجه به محل فعالیت آن ها که در دریا بوده و الزامات حاکم بر آن محل دارای پیچیدگی های بیشتری است، از این رو، وضعیت دستگاه های یادشده از دیدگاه حقوقی محل اختلاف است که این امر نه تنها در حقوق بین الملل، بلکه در حقوق ایران نیز روشن نیست. وضعیت حقوقی دستگاه های حفاری فراساحلی بر صلاحیت دولت ها راجع به آن ها نیز موثر است که این امر بر اهمیت بررسی این مسئله می افزاید. بنابراین، نگارندگان این مقاله در صددند ضمن بررسی دیدگاه های مطرح شده در این حوزه مبنی بر کشتی یا جزیره مصنوعی محسوب نمودن دستگاه های یادشده یا قائل شدن به وضعیت دوگانه یا وضعیت خاص و مستقل برای این قبیل دستگاه ها، مناسب ترین وضعیت حقوقی را که بتواند پاسخگوی نیاز صنعت نفت و گاز باشد، تعیین نمایند.