ارزیابی توانمندی های فناورانه در سازمان صدا و سیما و اولویتبندی آن با تکنیک تحلیل شبکهای در راستای ارائه راهکارهای بهبود

هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی توانمندهای فناورانه در سازمان صداوسیما و اولویتبندی آن با تکنیک تحلیل شبکهای ANP در راستای ارائه راهکارهای بهبود است. این مقاله یک تحقیق پیمایشی-توصیفی و از نوع کاربردی بوده و جامعه آماری آن خبرگان سازمان صدا وسیما در حوزه فناوری هستند که به دلیل محدودیت جامعه آماری از روش کل شماری استفاده شده است و با توجه به اینکه این تحقیق به صورت خاص در سازمان صداوسیما صورت گرفته، از نوع مطالعه موردی است. در این پژوهش، ابتدا با تهیه طرح تحقیق، به روش کتابخانه ای اقدام به مطالعه پیشینه تحقیق و جمعآوری ادبیات موضوع نموده، سپس با طراحی الگوی مفهومی پیشنهادی به روش میدانی پرسشنامهای با طیف لیکرت طراحی و با نظر خبرگان رسانه پس از تعدیل به 36 شاخص با تاثیر بیشتر در ارزیابی توانمندی فناوری دست یافتیم که این شاخصها در 5 بعد(عامل) اصلی: 1- بعد توانمندی شناسایی وگزینش فناوری(با 6 شاخص)؛ 2- بعد توانمندی بهرهبرداری از فناوری(با 5 شاخص)؛ 3- بعد توانمندی پشتیبانی سیستمی از فناوری(با 8 شاخص)؛ 4- بعد توانمندی اشاعه و تجاریسازی فناوری(با 8 شاخص) و 5- بعد توانمندی مدیریت فناوری(با 9 شاخص) دسته بندی گردیدهاند و به این صورت الگوی مناسب ارزیابی توانمندی فناوری در سازمان صداوسیما طراحی شد. نتایج یافته های تحقیق میزان موفقیت هریک از ابعاد و شاخصهای موثر بر توانمندی های فناورانه در سازمان صداوسیما را مشخص میکند که در مجموع در سطح متوسطی قرار دارند؛ غیر از توانمندی شناسایی و گزینش فناوری که در مطلوبترین وضعیت فعلی است، مابقی زیر سطح هشدار قرار دارند؛ یعنی در منطقه خطرند و بایستی برای بهبود آنها سریع اقدام شود. در اولویتبندی ابعاد اصلی توانمندی های فناورانه از منظر خبرگان با توجه به مقایسات زوجی با تکنیک ANP و به کمک نرم افزار Super Decisionانجام شد، عامل مدیریت فناوری در رتبه اول و عامل اشاعه و تجاریسازی فناوری در رتبه آخر قرار دارد و این نتایج بدین معناست که مدیریت ارشد رسانه ابتدا بایستی برای بهبود شاخصهای مرتبط با بعد توانمندی مدیریت فناورانه رسانه اقدام سریع انجام داده، سپس بر تقویت متوازن سایر شاخصهای 36 گانه مطابق با این رتبهبندی و ارائه راهکارهای بهبود مطروحه اقدام نماید.