ارائه مدلی پویا برای پذیرش فناوری رایانش ابری با استفاده از تکنیک دیماتل و رویکرد پویایی سیستم

رایانش ابری روش نوینی برای ارائه منابع محاسباتی و افزایش توان محاسباتی در سازمان هاست و با وجود مزایای فراوانی که دارد، به دلیل موانعی از جمله مسائل امنیتی فراگیر نشده و به دغدغه ای برای مدیران فناوری اطلاعات سازمان ها تبدیل شده است. در این مقاله پس از بررسی مبانی نظری موضوع و مرور تحقیقات پیشین، متغیرهای موثر بر پذیرش فناوری و به طور خاص فناوری رایانش ابری استخراج شد؛ سپس با استفاده از تکنیک دیماتل میزان نفوذپذیری و نحوه تاثیرگذاری متغیرها مشخص گردید. با استفاده از روش پویایی سیستم، مدلی برای نشان دادن پویایی های موجود در پذیرش فناوری رایانش ابری در سازمان ها طراحی شد و اعتبار مدل با روش های ارزیابی مدل های پویا و با استفاده از نرم افزار ونسیم بررسی شد و به تایید خبرگان رسید. در انتها سناریوهای مختلفی برای حالات مختلف متغیرهای مدل پیشنهاد شده مطرح گردید و اجرای این سناریوها در مدل پیشنهادی شبیه سازی شد. نتایج نشان داد افزایش امنیت اطلاعات، پشتیبانی دولت و آموزش کاربران سبب افزایش پذیرش و استفاده از فناوری رایانش ابری می شود.