کاربرد کانی شناسی و ژئوشیمی عناصر فرعی و کمیاب در تعیین فازهای حامل عناصر استراتژیک در معدن روی و سرب انگوران - جنوب غرب زنجان

معدن روی و سرب انگوران در مجموعه دگرگونی پروتروزوییک تکاب واقع شده است. شیست های هم ارز سازند کهر در فرودیواره و دولومیت های جان گوتاران در فرادیواره، کانی سازی روی و سرب انگوران را در میان گرفته اند. کانی سازی به دو بخش سولفیدی و کربناتی تقسیم می شود. اسفالریت، گالن و پیریت مهم ترین کانی های بخش سولفیدی هستند. بافت غالب در بخش سولفیدی، برشی، توده ای و دانه پراکنده است. اسمیت-زونیت، همی مورفیت، سروزیت و میمتیت از مهم ترین کانی های بخش کربناتی هستند که بافت های غالب در این بخش شامل برشی، گل کلمی و پرکننده فضاهای خالی می باشد. اسمیت زونیت دارای حداقل سه نوع مختلف با رنگ های متفاوت است. آنالیز های ژئوشیمیایی نشان می دهند که مجموع عناصر کمیاب خاکی (ΣREE) در نمونه ها ناچیز می باشد. بیشترین مقدار این عناصر در شیست های کانه دار تمرکز دارد و HREE) /LREE دارای غنی شدگی است. آنالیزهای شیمیایی انجام شده با استفاده از روش های (ICP-MS+ICP-OES+INAA) بر روی کانی های جدا شده از نمونه های معدنی معدن روی و سرب انگوران، نشانگر غنی شدگی کانی اسفالریت از عناصری نظیر نقره، گالیم، ژرمانیم، ایندیم، کادمیم، کبالت، نیکل، آرسنیک و سلنیم می باشد. کانی اسمیت زونیت از عناصر کادمیم، نیکل، کبالت و آرسنیک غنی شده است. براساس مطالعات ژئوشیمیایی، اسمیت زونیت در کانسنگ کربناتی و اسفالریت در کانسنگ سولفیدی، به عنوان مهم ترین میزبان برای عناصر فرعی محسوب می گردند.