مقایسه رادیوگرافیک استخوان ترمیم شده شکاف آلوئولارماگزیلاری سگ توسط روش های مهندسی بافت و پیوند استخوان اتوژن

بیماری های دندانی ، تروما و جراحی های ماگزیلو فاشیال می توانند در استخوان آلوئولار دیفکت ایجاد کنند. در میان انواع درمان های مختلف ، گرفت استخوانی اتوژن به عنوان استاندارد طلایی پذیرفته شده است. از طرفی به دلیل محدودیت درمان با استخوان اتوژن ، سلول های استئوژن مشتق شده از سلول های بنیادی پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه مقایسه دانسیته استخوان ترمیم شده در شکاف آلوئولار ماگزیلا سگ توسط تکنیک های مهندسی بافت و گرفت استخوانی اتوژن با استغاده از رادیو گرافی دیجیتال می باشد.
دو دیفکت استخوانی 15*15 میلی متر در استخوان آلوئولار ماگزیلای 4 سگ ایجاد شد. بعد از 60 روز محل دیفکت با تیبیال اتو گرفت در یک سمت و سلول های بنیادی مزانشیمال جدا شده از بافت چربی گردن در سمت دیگر پر شد. دانسیته استخوان ساخته شده 15،30،45،60،75،90 روز بعد توسط رادیوگرافی دیجیتال مستقیم توسط نرم افزار دیگورا ویندوز بررسی شد.
نتایج تست انووا هیچ تفاوت آماری معناداری را بین دو روش گرفت استخوانی اتوژن و مهندسی بافت نشان نداد. از نظر بصری الگوی استخوان ترمیم شده در روش گرفت استخوانی اتوژن هموژن و در روش مهندسی بافت کاتن وول بود.
نرم افزار رادیوگرافی دیجیتال توسط دانسیتومتری بررسی کمی استخوان ترمیم شده را امکان پذیر می سازد. زمانی که گرفت استخوانی اتوژن در دسترس نباشد گرفت استخوانی مهندسی بافت میتواند یک جایگزین قابل قبول در ترمیم دیفکت های استخوانی باشد.