تاثیر مداخله آموزشی بر اساس تئوری خودکارآمدی و سواد سلامت بر سبک زندگی سالم زنان داوطلب سلامت شهرستان نیشابور

رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت به علت داشتن توانایی برای پیشگیری از بیماری مزمن، کاهش بیماری زایی، بهبود کیفیت زندگی و کاهش بار مراقبت بهداشتی در جامعه از اهمیت خاصی برخوردار هستند. سواد سلامت و سبک زندگی از عوامل اجتماعی موثر بر سلامت هستند. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر خودکارآمدی و سواد سلامت بر رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در داوطلبین سلامت نیشابور انجام شد.
این مطالعه کار آزمایی بر روی 80 داوطلب سلامت زن نیشابور انجام شد که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل پرسشنامه خودکارآمدی Sherer ، سواد سلامت عملکردی بزرگ سالان (TOFHLA) و سبک زندگی سالم HPLPΙΙ بود. مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی و سواد سلامت بود و گروه مداخله چهار جلسه آموزشی یک ساعت در هفته را دریافت کردند. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس داده های تکراری، فریدمن و کای دو و از طریق SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتا یج: قبل از مداخله بین میانگین نمرات رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت اختلاف آماری معنی داری در دو گروه مشاهده نشد (89/0P=) و نمرات خودکارآمدی نیز در دو گروه مداخله و کنترل اختلاف آماری معنی داری نداشت (145/0P=)؛ اما بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری در همه متغیر ها بین دو گروه مشاهده شد (001/0P<).
نتایج پژوهش نشان داد که اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی و سواد سلامت بر ارتقاء سبک زندگی داوطلبان سلامت موثر می باشد.