اثر تغییر ساختار سنی جمعیت بر تورم در اقتصاد ایران

انفجار جمعیتی دهه 60، امروز جمعیت جوانی را در اختیار کشور قرار داده که عمدتا در گروه های سنی 20 تا 29 سال قرار گرفته اند. براساسفرضیه دورانزندگیآندو-مادیگلیانی چنانچه توزیع سنی جمعیت یک کشور در حول و حوش گروه های سنی خاصی قرار گیرد، مصرف کل جامعه متاثر از این گروه های غالب خواهد بود. از طرفی تغییر در مصرف کل جامعه، تقاضای کل را تحت تاثیر قرار خواهد داد و آنگاه با استناد به نظریه فشار تقاضای کینز این مسئله می تواند سبب تغییر در قیمت ها و بروز تورم شود. از این رو این مقاله درصدد است با تلفیق دو نظریه فوق به بررسی و تحلیل اثر تغییر در ساختار سنی جمعیت بر تورم در اقتصاد ایران بپردازد.
بدین منظور با استفاده از اطلاعات سری های زمانی مربوط به دوره 1386-1338 و با تکیه بر تکنیک های همجمعی و روش خودرگرسیون گسترده وقفه (ARDL) به برآورد الگوی تورم پرداخته شده است. نتایج موید آن است که ساختار سنی جمعیت عاملی تاثیرگذار بر تورم در اقتصاد ایران است. یک افزایش در نسبت جمعیت واقع در گروه های سنی 15 تا 24 سال و 55 سال به بالا سبب افزایش تورم و یک افزایش در نسبت جمعیت واقع در سنین 25 تا 54 سال سبب کاهش تورم خواهد شد. از طرفی گروه های سنی 39-35 و 44-40 سال به ترتیب بیشترین اثر را بر کاهش تورم دارند.
با توجه به نتایج به دست آمده می توان انتظار داشت که طی سال های آینده با وارد شدن جمعیت جوان حال حاضر کشور به گروه های سنی بالاتر، به تدریج فشارهای تورمی از جانب جمعیت کاسته شده و تورم روندی نزولی را در پیش گیرد.