نقش ساختار سنی جمعیت در تقاضای سرمایه گذاری خانوارها برای مستغلات

تغییر ساختار سنی جمعیت به وجود آمده در اثر افزایش شدید زاد و ولد ابتدای دهه ی 1360، پیامدها و پرسش های متعددی را به دنبال داشته است. یکی از این پرسش ها چگونگی تاثیرپذیری تقاضای سرمایه گذاری خانوارها در مستغلات از تغییر ساختار سنی در جامعه ایران است. مقاله ی حاضر در پی یافتن پاسخی مناسب برای این سوال، تابعی را برای سرمایه گذاری در مستغلات بر اساس مبانی نظری اقتصادی تصریح می کند که یکی از متغیرهای توضیح دهنده ی آن تغییرات ساختار سنی جمعیت است. این تابع به کمک داده های سری زمانی سالانه 1345 تا 1385 به روش خودرگرسیون وقفه گستر( ) در چارچوب روش شناسی همجمعی برآورد شده است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش نسبی جمعیت در گروه میان سال جامعه، تقاضا برای سرمایه گذاری خانوارها در مستغلات افزایش می یابد. این تقاضا در 15 تا 20 سال آینده (سال های 1407-1412) که متولدین اوایل دهه ی 1360 به محدوده سنی 40 تا 44 سالگی می رسند به اوج خود خواهد رسید و از آن پس به تدریج کاهش خواهد یافت.