نرخ هسته بندی و رشد بلورهای پلاژیوکلاز و پیروکسن در سنگ های آندزیتی و بازالتی منطقه عباس آباد، شرق شاهرود

نوار ماگمایی ائوسن کاهک- عباس آباد، در کرانه شمال شرقی پهنه ساختاری ایران مرکزی، از داورزن در غرب سبزوار تا میامی در شرق شاهرود امتداد دارد. واحدهای سنگی این نوار شامل تناوبی از سنگ های آتشفشانی بازی - حدواسط (الیوین بازالت، بازالت، تراکی بازالت، تراکی آندزی بازالت، تراکی آندزیت و آندزیت) و سنگ های آذرآواری –رسوبی (انواع توف، برش، آگلومرا، ماسه سنگ، شیل، کنگلومرا، سنگ آهک نومولیتی و سنگ آهک توفی) به سن ائوسن میانی – پسین و سنگ های رسوبی الگیوسن و کواترنری هستند. سنگ های آتشفشانی این نوار، یک سری تفریقی پیوسته با خاستگاه مشترک از یک ماگمای والد بازالتی هستند. گدازه های بازالتی– آندزیتی منطقه از آنجا که از نوع پیروکسن پورفیری، پلاژیوکلاز پورفیری و پیروکسن- پلاژیوکلاز پورفیری هستند، نمونه های مناسبی برای بررسی های توزیع اندازه بلور (CSD) به شمار می روند. براساس نتایج این پژوهش، درشت بلور های پلاژیوکلاز و پیروکسن موجود در سنگ های آتشفشانی منطقه، به ترتیب در گستره زمانی86 تا 118 سال و با نرخ هسته بندی از 10-10× 48/1- تا 10-10× 56/1 میلی متر بر ثانیه و در گستره زمانی 104×21/3 تا 104 × 3/6 ثانیه و با نرخ هسته بندی از 5-10× 55/0 تا 5-10× 2 میلی متر بر ثانیه در آشیانه ماگمایی رشد کرده اند.