برنامه ریزی پابرجا به منظور کسب آمادگی جهت جذب و توسعه موفق فناوری دفاعی

افزایش اهمیت منابع دانش خارج از سازمان موجب گردیده، آمادگی جذب فناوری به یک قابلیت پویای کلیدی در رقابت مبتنی بر دانش تبدیل گردد. شناسایی الزامات ایجاد کننده آمادگی جذب فناوری و برنامه ریزی پابرجا و قابلیت محور به منظور کاهش ریسک های جذب و توسعه فناوری از جمله مسائل مدیران و برنامه ریزان سازمان های صنعتی، دفاعی می باشد که در این زمینه سوالاتی پیرامون عوامل پایدار بوجود آورنده آمادگی جذب فناوری و نحوه ارتباط و اثرگذاری آنها بر یکدیگر مطرح می گردد.
هدف این پژوهش تعیین عوامل تاثیرگذار بر ارتقاء آمادگی جهت اکتساب و توسعه موفق فناوری دفاعی و تبیین میزان اثرگذاری و اثرپذیری عوامل، به منظور انجام برنامه ریزی پابرجا می باشد. بدین منظور پس از مطالعات کتابخانه ای گسترده و نظرسنجی از متخصصان باتجربه و برنامه ریزان صنایع دفاعی به روش دلفی، به منظور احصاء عوامل کلیدی موثر بر آمادگی جذب فناوری، با استفاده از روش معادلات تفسیری ساختاری (ISM)، عوامل موثر بر آماده سازی سازمان برای اجرای موفق راهبردهای توسعه فناوری دفاعی به صورت سطح مند، اولویت بندی گردید و روابط میان عوامل هدایت گر شامل مدیریت توسعه ی فناوری دفاعی، منابع مالی، منابع انسانی، ساختار سازمانی، تحقیق و توسعه و عوامل هدایت پذیر شامل قابلیت های محوری فناوری دفاعی، ارتباطات فراسازمانی، مدیریت دانش و زیرساخت های صنایع دفاعی، محاسبه گردید و میزان اهمیت و اثرگذاری آن ها به صورت کمی مشخص شد.