بررسی عملکرد ایمنی پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر بافت کبد و آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجه با غلظت کشنده سم بوتاکلر
هدف از این مطالعه بررسی اثرات ایمنی بخش پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر آسیب های بافتی کبد و آبشش ناشی از غلظت های کشنده سم بوتاکر در ماهی کپور معمولی می باشد. در این بررسی 120 قطعه ماهی کپور با میانگین وزنی 31/0± 13/6 نگه داری شدند. در طول دوره ی آزمایش فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب اندازه گیری شد. LC50/96h برای سم بوتاکلر 785/0 محاسبه گردید که براساس آن چهار غلظت کشنده ppm 05/1، ppm 1/1، ppm2/1 و ppm 15/1، هر کدام با سه تکرار برای این بررسی در نظر گرفته شد. بیشترین و وسیع ترین عارضه های مشاهده شده در بافت آبشش شامل هایپرپلازی تیغه اولیه و ثانویه، نکروز، چسبندگی تیغه های ثانویه، تخریب لاملاهای ثانویه و خمیدگی لاملاهای ثانویه بود و در بافت کبد عارضه های خونریزی، نکروز، تخریب سلول های کبدی مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید نمی تواند از میزان آسیب های بافتی کبد و آبشش در برابر غلظت های کشنده سم بوتاکلر بکاهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.