مروری بر نانوکامپوزیت های پلیمری بر پایه نانوذرات الماس

در دهه های اخیر مواد نانو ساختار، به ویژه نانوذرات کربن، به دلیل قابلیت استفاده گسترده در زمینه های مختلف، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. ساختار کروی و سطح فعال شیمیایی به همراه خواص مکانیکی درخور توجه، نانوالماس را به عنوان گزینه مناسبی برای تقویت خواص پلیمرها مطرح کرده است. از مشکلات اصلی در دست یابی به خواص بهبودیافته در نانوکامپوزیت ها، پراکنش نامطلوب نانوذرات و تشکیل کلوخه هاست. به منظور رفع این مشکل، روش های متعددی برای اصلاح سطحی نانوالماس به کار رفته که در اکثر موارد از روش های شیمیایی تر استفاده شده است. نانوذرات الماس به دلیل ویژگی های منحصر به فرد در بسیاری از نانوکامپوزیت های پلیمری با ماتریس گرمانرم و گرماسخت به کار می روند. استفاده از این نانوذرات موجب بهبود خواص نانوکامپوزیت ها مانند خواص مکانیکی و سایشی شده است. استفاده از نانوذرات الماس به شکل اولیه و اصلاح شده در ماتریس های گرمانرم گزارش شده که در هر دو حالت سبب تقویت خواص مکانیکی شده است. برای ماتریس های گرماسخت بیشتر پژوهش ها روی اپوکسی متمرکز بوده است. محدوده درصد های وزنی زیاد (35%) تا درصد های وزنی کمتر از 1% نانوذرات الماس بررسی شده که نشان از بهبود خواص مکانیکی و تریبولوژیکی داشته است.