تاثیر مصرف حاد کافئین بر پاسخ های اینترلوکین6 و پروتئین واکنشگر C متعاقب تمرینات بسیار آهسته در مردان ورزشکار مقاومتی

مقدمه با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به تاثیر مصرف حاد ترکیبات متیل گزانتینی بر پاسخ های التهابی متعاقب انجام فعالیت بدنی، تحقیق حاضر به منظور تعیین تاثیر مصرف حاد کافئین بر تغییرات اینترلوکین 6 و پروتئین واکنشگر C در مردان بدنساز تمرین کرده متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی بسیار آهسته صورت گرفت.
مواد و روش ها در راستای دستیابی به هدف تحقیق، 16 مرد تمرین کرده ( با میانگین سنی 0/75±24 سال، و درصد چربی 0/61±10/3 و شاخص توده بدنی kg/m2 0/49±23/5)، در قالب یک طرح نیمه تجربی دو گروه همگن 8 نفری، تمرین مقاومتی بسیار آهسته با شبه دارو ( 10تکرار با شدت 1RM 40%، 1 نوبت، زمان کل تکرار یک نوبت 120 ثانیه) و تمرین مقاومتی بسیار آهسته با مکمل کافئین (6 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) شرکت کردند. نمونه های خونی قبل و 24 ساعت پس از تمرین به منظور تعیین میزان اینترلوکین6 و پروتئین واکنشگر C جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح معنی داری پنج درصد تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها نتایج حاکی از این است که انجام تمرینات مقاومتی بسیار آهسته باعث افزایش معنی دار غلظت اینترلوکین6 و پروتئین واکنشگر C گردید (0/05>P). که این افزایش در گروه مکمل کافئین بطور معنی داری کمتر بود.
نتیجه گیری بر اساس یافته های تحقیق حاضر، مصرف حاد کافئین باعث تعدیل پاسخ شاخص های التهابی مردان بدنساز متعاقب انجام تمرینات مقاومتی بسیار آهسته گردید. از این رو مصرف کافئین در بدنسازها می تواند از بروز برخی التهاب ها جلوگیری به عمل آورد.