بررسی اثر ماندگاری تزریق بتا آمیلویید در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی نر بالغ بر یادگیری و حافظه فضایی

آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی است که منجر به از دست رفتن توان فکری، رفتاری و توانایی یادگیری می گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ماندگاری اثر تزریق بتا آمیلویید 42-1 در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی نر بالغ بر یادگیری و حافظه فضایی توسط ماز آبی موریس می باشد.
در این مطالعه از 42 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده شد که به طور تصادفی در گروه های کنترل (دست نخورده)، شم (تزریق حلال) و دریافت کننده بتا آمیلویید (5 میکروگرم/میکرولیتر) تقسیم بندی شدند. تزریقات به صورت دوطرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش ها انجام شد. گروه اول دریافت کننده بتا آمیلویید و حلال آن پس از 6 روز، گروه دوم پس از 11 روز و گروه سوم پس از 31 روز تحت آموزش با ماز آبی موریس قرار گرفتند.
در مقایسه دو گروه کنترل و شم در طول 4 روز آموزش و همچنین در آزمایش به خاطرآوری و یافتن سکوی آشکار، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج مرحله یادگیری در گروه های دریافت کننده بتا آمیلویید نشان می دهد که مسافت طی شده و زمان سپری شده برای یافتن سکوی پنهان به صورت معنی داری در مقایسه با گروه های شم افزایش یافته، ولی تفاوت معنی داری در آزمایش به خاطر آوری و یافتن سکوی آشکار بین این گروه ها مشاهده نگردید.
تحت تاثیر قرار گرفتن طولانی مدت هیپوکامپ با بتا آمیلویید سبب تخریب بیشتر حافظه و یادگیری در حیوانات مبتلا به آلزایمر می گردد