مصورسازی و تحلیل اطلاعات درباره ی تنیدگی اخلاقی و ابعاد آن بین پرستاران مراکز آموزشی درمانی

موقعیت های اخلاقی تنش زا یکی از مسائل و معضلات حرفه ی پرستاری به شمار می رود که باعث اختلال در شایستگی، کاربرد همزمان دانش، مهارت، نگرش ها و ارزش ها در امر مراقبت از بیمار می شود. ازآنجاکه پرستاران در بالین به سبب ماهیت کاری خود به خصوص در بخش مراقبت های ویژه و روان بیشتر با موارد تنیدگی اخلاقی مواجهه دارند، این مطالعه به منظور تحلیل و بررسی ارتباط بین سه بعد تنیدگی اخلاقی اجرا شد. در این مطالعه ی توصیفی همبستگی تعداد 545 پرستار مراکز آموزشی درمانی تبریز با استفاده از روش سرشماری در سال 93-1392 انتخاب شدند. پرسش نامه ی دیسترس اخلاقی MDS (Moral Distress scale) بین شرکت کنندگان توزیع و طی نه ماه پرسش نامه ها جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها SPSS V13، آمار توصیفی، آزمون کای دو و ضریب همبستگی تاو کندال استفاده شد. طبق یافته ها، میانگین دیسترس اخلاقی 6/29±89/141 (در محدوده ی متوسط) بود. آزمون کای دو نشان دهنده ی ارتباط بین ابعاد تنییدگی اخلاقی (رابطه ی بین نادیده انگاشتن بیمار، قدرت تصمیم گیری و صلاحیت حرفه ای) بود (0/05>P). بر حسب آزمون تاو کندال بی یک نیز بین ابعاد تنییدگی اخلاقی، ارتباط مستقیم و معنادار مشاهده شد (0/05>P). در بررسی رابطه ی بین تنییدگی اخلاقی با مشخصات دموگرافیک سطح تحصیلات ارتباط معنی داری نشان داد (0/05>P). با توجه به ارتباط مستقیم و معنادار سه بعد نادیده انگاشتن بیمار، قدرت تصمیم گیری و صلاحیت حرفه ای، تنییدگی اخلاقی به عنوان عامل تشدیدکننده یا تعدیل کننده، هر یک از این عوامل را تحت تاثیر قرار می دهد و در چرخه ی مراقبت از بیمار نقشی مهم دارد؛ بنابراین توصیه می شود برنامه ریزان و متولیان حوزه ی سلامت در سطح کلان، برای توجه و حمایت بیشتر پرستار از بیمار، افزایش قدرت تصمیم گیری و صلاحیت حرفه ای با افزایش تعداد پرستاران و سایر برنامه های کنترل کننده، برنامه های مناسبی طراحی و اجرا کنند.