بررسی میزان آگاهانه بودن رضایت کسب شده از بیماران تحت عمل جراحی زنان در یکی از بیمارستان های شیراز در سال 1393

بیماران حق دارند درباره ی مراقبت پزشکی خود تصمیم بگیرند؛ بنابراین باید تمامی اطلاعات مرتبط با تصمیم گیری در اختیارشان قرار گیرد. رضایت آگاهانه مبنای رابطه ی درمانی بیمار و جراح است و باعث برقراری اعتماد و پیشبرد مسئولیت مشترک برای تصمیم گیری می شود. لذا باید اطلاعات لازم و کافی درباره ی بیماری، روش های درمانی در دسترس، فواید و مضرات هر کدام در اختیار بیمار قرار گیرد تا بتواند تصمیم درستی اتخاذ کند. در این پژوهش توصیفی تحلیلی، دویست نفر از بیماران تحت عمل جراحی زنان در یکی از بیمارستان های شیراز در سال 1393 به صورت مقطعی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شد؛ همچنین اعتبار علمی پرسش نامه با استفاده از روش روایی صوری و پایایی آن با استفاده از آزمون تعیین میزان پایایی نرم افزارspss ارزیابی شد. بررسی و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار آماریspss ویراست 16 انجام گرفت. بین سن، تاهل، شغل، محل سکونت، اورژانسی یا غیراورژانسی بودن عمل جراحی با میزان آگاهانه بودن رضایت، رابطه ی معنادار وجود نداشت. در بین گروه های مختلف تحصیلی بین تحصیلات ابتدایی و افراد تحصیل کرده با مدرک دیپلم و بالاتر تفاوتی معناداری دیده می شد. مشارکت بیماران در تصمیم گیری بالینی 57٪ بود. همچنین، اطلاعات بیمار درباره ی حقوق خود در بیمارستان و میزان خواندن فرم رضایت نامه در نامناسب ترین وضعیت قرار داشتند. یافته های این پژوهش نشان دهنده ی وضعیت نامناسب و میزان اندک آگاهانه بودن رضایت کسب شده از بیماران است.