سنجش میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی (مطالعه موردی: شهر ساحلی بندر گناوه)

انسان ها برای گذراندن فراغت و تفریح خود و در جهت برآوردن نیازهای روحی و فردی نیاز به محیطی دارند که شرایط آرامش و آسایش را برای آن ها فراهم کند. در این زمینه امنیت بسیار حائز اهمیت می باشد. هدف پژوهش حاضر سنجش میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی شهر ساحلی گناوه می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی مبتنی شیوه پیمایشی می باشد. جامعه آماری منطقه مورد مطالعه شامل گردشگران داخلی که در تابستان 95 به شهرستان گناوه سفر کردند و به مدت یک هفته در این شهر، اقامت داشتند که محققین طی این مدت توانستند مجموعا 228 پرسش نامه جمع-آوری کنند. پایایی داده های مورد استفاده به وسیله آزمون کرونباخ 0.745محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی تک نمونه ای و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد بین تحصیلات گردشگران و احساس امنیت آن ها رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد به طوری هر چه سطح تحصیلات آن ها افزایش پیدا می کند احساس امنیت آنها نیز افزایش پیدا می کند، اما سطح درآمدی آن ها با احساس امنیت آنها رابطه مستقیم و معناداری نداشته است. نتایج آزمون T نشان می دهد که رضایت گردشگران از امکانات و خدمات منطقه مورد مطالعه(در سطح خطای 05/0) وضعیتی پایین تر از حد مطلوب داشته اند. نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد شاخص امکانات پذیرایی با بتای 231/ بیشترین تاثیر، شاخص امکانات اقامتگاهی با ضریب بتای 191/ کمترین تاثیر را بر امنیت و آسایش گردشگران شهر گناوه گذاشته است. از این رو برنامه ریزی در همه شاخص ها جهت تامین آسایش و امنیت گردشگران منطقه لازم است. در این زمینه مسولین و مدیران شهر ساحلی گناوه باید اقدامات لازم را در جهت بهبود گردشگری و کمک به توسعه منطقه مد نظر قرار دهند.