ارزیابی شاخص های گرمایی محیطی، فیزیولوژیک و ادراکی در کارگران یک معدن زیرزمینی

گرما به عنوان عامل زیان آوری در محیط های کاری شناخته شده است که باعث ایجاد تغییرات فیزیولوژیک در افراد می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی شاخص های گرمایی محیطی، فیزیولوژیک و ادراکی در یک معدن زیرزمینی بود.
این پژوهش تحلیلی- مقطعی، بر روی 64 نفر از کارگران مرد یک معدن زیرزمینی سرب و روی در فصل تابستان انجام گرفت. شاخص های استرین فیزیولوژیک (Physiological strain index یا PSI) و شاخص دمای تر گوی سان (Wet bulb globe temperature یا WBGT) به طور هم زمان اندازه گیری شد و همچنین، شاخص نمره استرین حرارتی (Heat strain score index یا HSSI) با استفاده از پرسش نامه مربوط تکمیل گردید. داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین شاخص های PSI، WBGT و HSSI به ترتیب برابر با 11/2، 08/22 و 55/13 بود و نشان دهنده آن است که محیط معدن دارای استرس حرارتی کمی می باشد. میانگین شاخص PSI در سطوح خطر شاخص HSSI دارای اختلاف معنی داری بود. بر اساس نتایج آزمون همبستگی Pearson، بین شاخص های WBGT و PSI ارتباط معنی داری مشاهده نشد (791/0 = P). همچنین، همبستگی خوبی بین شاخص های HSSI و PSI وجود داشت (001/0 > P، 859/0 = r).
با توجه به محدودیت های استفاده از شاخص PSI، می توان از شاخص HSSI به عنوان یک ابزار غربالگری در ارزیابی سطح استرین گرمایی در کارگران معادن زیرزمینی استفاده نمود.