تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از نمونه های مواد غذایی با روش PCR چندگانه

استافیلوکوکوس اورئوس با تولید چندین انتروتوکسین در مواد غذایی باعث بروز علائم مسمومیت با شدت های مختلف می شود. به علت پیدایش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک در باکتری استافیلوکوکوس اورئوس روز به روز تعداد آنتی بیوتیک های موجود برای درمان این عفونت ها کاهش می یابد. مطالعه حاضر با هدف جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و شناسایی ژن مقاوم به متی سیلین در نمونه های مواد غذایی با استفاده از تکنیک PCR چندگانه انجام گرفت. دراین مطالعه 320 نمونه مواد غذایی مختلف در فاصله زمانی مرداد ماه 1394 تا فروردین 1395 به صورت تصادفی از مناطق مختلف تربت حیدریه جمع آوری و به آزمایشگاه ارسال شدند. نمونه ها مطابق با دستورالعمل استاندارد از نظر وجود استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی قرار گرفتند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک در آگار بر اساس دستورالعمل CLSI انجام گردید. جهت شناسایی و تایید استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده و ژن های حدت و مقاومت از آزمون PCR استفاده شد .از تعداد 320 نمونه،53 نمونه (6/16 درصد) آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس بودند. آلوده ترین نمونه مربوط به نمونه شیرینی (7/19 درصد) بود. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد، بیشترین حساسیت مربوط به آنتی بیوتیک توبرامایسین (شامل 100 درصد موارد) و بیشترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک تتراسایکلین (شامل 09/15 درصد) بود. از میان 53 جدایه 9 مورد (98/16 درصد) در آزمایش انتشار دیسک در آگار به متی سیلین مقاوم بودند و 5 جدایه (5/9 درصد) در تست PCR دارای ژن مقاومت mecA بودند. با توجه به میزان بالای آلودگی مواد غذایی به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، به منظور جلوگیری از آلودگی و انتقال سویه های مقاوم میکروبی تولید و توزیع آنها باید تحت کنترل بهداشتی قرار گیرد.