اثر افزودن سطوح مختلف ساپونین، اسید گالیک و اسید تانیک بر کینتیک تخمیر شکمبه ای در شرایط برون تنی

این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف (5/2، 5 و 10 درصد ماده خشک) ساپونین، اسید گالیک و اسید تانیک بر فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی ماده خشک و ماده آلی با استفاده از روش تولید گاز و کشت ثابت انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمار های آزمایشی از نظر پتانسیل و نرخ تولید گاز اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0>P). تیمار شاهد و تیمارهای دارای ساپونین به ترتیب دارای بالاترین و پایین ترین پتانسیل تولید گاز بودند. به هر حال، افزودن سطوح مختلف ساپونین، اسید گالیک و اسید تانیک به جیره پایه سبب کاهش قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر شد. از این نظر، تیمار دارای 10 درصد اسید گالیک پایین ترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر را داشت. بالاترین مقدار غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار شاهد (76/10 میلی گرم در دسی لیتر) و پایین ترین مقدار مربوط به تیمار دارای 10 درصد اسید تانیک (79/5 میلی گرم در دسی لیتر) بود. بین تیمار ها از نظر بازده تولید گاز، عامل تفکیک و تولید توده میکروبی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0P<). به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از سطوح مختلف ساپونین، اسید گالیک و اسید تانیک مورد استفاده اثر قابل ملاحظه ای بر فرآیندهای تخمیر شکمبه ای در شرایط آزمایشگاهی نداشت.