«مفاهیم کلی» از منظر میرزا مهدی اصفهانی

یکی از موضوعاتی که در حوزه معرفت شناسی مورد نظر اندیشمندان بوده و با توجه به آن منظومه های خاص معرفتی شکل می گیرد، موضوع «مفاهیم کلی» است. میرزای اصفهانی در مقام اندیشمندی که سعی دارد اندیشۀ خود را بر اساس متون دینی شکل دهد، موضع متفاوتی در این باره دارد. او با توجه به دیدگاهش درباره علم و مباحث معرفت شناختی، معتقد است میان الفاظ و معانی، امر سومی به نام مفاهیم وجود ندارد و از آن جا که در دلالت الفاظ بر معانی، تنها مصادیق خارجی هستند که مدلول قرار میگیرند، الفاظی که بر کلیات دلالت دارند، بر عین خارجی و نه بر مفاهیم ذهنی و از طریق لحاظ و یا عدم لحاظ برخی خصوصیات بر آن ها دلاات گری دارند. بنابراین قائل شدن به عالمی ذهنی، غیر از همین عالم واقعی ، وجهی نخواهد داشت. او در سایر آرای خود، از حمله موضوع «معرفت الله » با پای بندی به همین مبانی مباحثش را ارائه می دهد.