ایجاد فضاهای شفابخش در بیمارستان ها با نگرش به آموزه های طب سنتی ایران

بیمارستان یکی از ساختمان های مهم ارائه دهنده خدمات بهداشتی- درمانی می باشد که با تسهیلات ویژه خود در بازگشت سلامت جسمانی و روانی افراد بیمار جامعه، پژوهش های پزشکی و درنهایت ارتقاء سطح سلامت جامعه نقش اساسی ایفا می کند. مطالعات فراوان نشان داده که حضور و گذران ساعت های طولانی در مراکز درمانی، برای بیماران، ملاقات کنندگان و کارکنان تجربه ای تنش زاست از این رو استفاده از موارد مطرح شده در طب سنتی در طراحی مراکز درمانی، می تواند به عنوان رهیافتی جهت کاهش تنش های محیطی و ارتقاء کیفیت محیط باشد. هدف از انجام این مطالعه، تغییر نگرش در طراحی مراکز درمانی می باشد. به طوری که بتوان به محیط یک بیمارستان به عنوان یک محیط شفابخش نگریست و با ایجاد شرایط مطلوب از بیماران و خانواده هایی که در شرایط روحی نامناسب همراه با ترس و اضطراب قرار دارند، حمایت کرد.
تحقیق به روش مطالعه داده های موجود انجام گرفت. در این مطالعه، با استفاده از منابع طب سنتی ایران به شیوه کتابخانه ای، توصیه های طبی مرتبط با فاکتورهای محیطی شامل مصالح، نور، رنگ و تصاویر جهت سلامتی و درمان افراد مورد بررسی قرار گرفته است و درنهایت پس از بررسی معیارهای تاثیرگذار بر ارتقای سلامتی بیماران راهکارهایی جهت ایجاد یک فضای شفابخش برای طراحی بیمارستان و مراکز مراقبتی ارائه شده است.
بنظر می رسد که منابع طب سنتی بر تاثیرگذاری محیط بر سلامت انسان، تاکید فراوانی دارد؛ این تاثیر می تواند به دلایلی همچون تحریک قوا و حواس انسان براساس مزاج محیط و فرد باشد و الگوی طراحی با توجه به مزاج، الگویی مناسب جهت به کارگیری در ایده های طراحی فضاهای شفابخش می باشد چرا که در این الگو با توجه به مزاج کاربران و پارامترهای محیطی در مراکز درمانی می توان به ارتقا سلامتی افراد جامعه که از ارکان توسعه پایدار می باشد، دست یافت.