تدوین مدل محله آسیب پذیر بر اساس پیشایندهای خانواده، همسالان و نگرش به مصرف مواد

محله، زمینه و بستری برای بروز آسیب ها و مسائل اجتماعی بخصوص در سطح خانواده است. بحث آسیب پذیری محله به ویژه از لحاظ مصرف مواد، یکی از چالش های فکری و روانی مردم در برخی محلات مرکزی شهر تهران است، به طوری که طبق آمارهای توصیفی این پژوهش، بیش از 70 درصد مشارکت کنندگان در محلات مرکزی شهر بر اساس پیشایندهای خانواده، همسالان و نگرش به مصرف مواد با آسیب پذیری محله مواجه اند، لذا این موضوع هدف و مسئله اصلی پژوهش است. در این تحقیق 460 نفر به عنوان نمونه تحقیق بر حسب روش کمی و استفاده از آماره های پارامتری، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر بررسی شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد بر حسب رگرسیون چندگانه مدل به خوبی با داده ها منطبق است و مجموعه متغیرهای مستقل، 0.579 درصد از واریانس محله آسیب پذیر را پیش بینی می کنند. میزان ضرایب استانداردشده یا بتا برای نظارت خانواده (0.068) و مصرف مواد در خانواده (0.004-) معنادار نیست و تعارض خانواده و نگرش به مصرف مواد به ترتیب با ضرایب بتای 0.376 و 0.222 بیشترین و همسالان منحرف با ضریب بتای 0.178 کمترین قدرت تبیین کنندگی واریانس محله آسیب پذیر را در بین افراد نمونه دارند. مطابق نتایج تحقیق، متغیرهای مستقل به خوبی تغییر متغیر وابسته (آسیب پذیری محله) را در مدل تحقیق تبیین می کنند.