قالب تونلی سیستمی ایده آل برای سازه های بتن آرمه تحت زلزله های متوالی

وجود پتانسیل آسیب پذیری تحت پس لرزه ها، حتی در بسیاری از ساختمان هایی که بر اساس آیین نامه های طراحی لرزه ای معتبر طراحی شده اند، لزوم توجه به استفاده از یک سیستم مطمئن، بخصوص در مناطق لرزه خیز را آشکار می سازد. تجارب زلزله های پیشین و نتایج مطالعات صورت گرفته روی سیستم قالب تونلی مبین مقاومت بسیار قابل توجه این قبیل سازه ها در برابر زلزله های قوی می باشد. تاکنون مطالعه ای جهت بررسی مقاومت این سازه ها تحت زلزله های متوالی انجام نشده است. به نظر می رسد که این سیستم سازه ای، تحت زلزله های متوالی از اطمینان سلامت قابل قبولی برخوردار است. هدف این مطالعه، بررسی ظرفیت باقی مانده ساختمان های قالب تونلی آسیب دیده بعد از وقوع لرزش اصلی و نحوه عملکرد آنها تحت زلزله های متوالی حاوی لرزش اصلی و پس لرزه بوده است. بدین منظور، بعد از اعمال لرزش اصلی معادل با زلزله طرح استاندارد 2800 ایران، ساختمان های آسیب دیده، تحت تحلیل های دینامیکی افزایشی ناشی از پس لرزه ها و بارافزون قرار گرفته اند. ارائه منحنی های شکنندگی برای سطوح مختلف خرابی به وجود آمده در المان های اصلی قبل و بعد از وقوع لرزش اصلی، از دیگر دستاوردهای این پژوهش است. نتایج بیانگر ظرفیت و مقاومت بالای سیستم قالب تونلی در زلزله های متوالی و تامین سطح عملکرد قابلیت استفاده بی وقفه در زلزله طرح استاندارد 2800 می باشد. با استناد به نتایج حاصل از این مطالعه، نتیجه گردید که عدم آسیب قابل توجه تحت لرزش اصلی متناظر به خطر طراحی ساختگاه، بیشترین شانس را جهت تحمل پس لرزه ها برای این سیستم نوظهور فراهم کرده است. به علاوه، مشخص شد که اجزای اصلی در این ساختمان ها، حتی تحت پس لرزه های نسبتا قوی نیز، با احتمال ناچیزی به سطح عملکردی نامبرده می رسند.