بررسی سیر و سلوک هشت گانه طریقه نقشبندیه در هفت اورنگ جامی

نورالدین عبد الرحمن جامی از شاعران، محققان و عارفان نامدار قرن نهم هجری است که در میان متصوفه جایگاهی بس، عظیم دارد. هر چند در بسیاری از آثار جامی مباحث عرفانی وجود دارد؛ اما بیشتر دیدگاه های عرفانی او در مثنوی هفت اورنگ مطرح شده است. این مثنوی، در کنار بسیاری از قابلیت هایش، به مضامین و اندیشه ای نقشبندیه نیز آراسته شده که در این نوشتار به اختصار بدان پرداخته شده است.
هدف این نگارش پردازش سیر و سلوک هشت گانه طریقه نقشبندیه در هفت اورنگ جامی است؛ زیرا که جامی خود، از پیروان این طریقت بوده است و از آثار و مشرب عرفانی نقشبندیه تاثیری بسیار پذیرفته و بهره گیری او از این طریقت در منظومه هفت گانه اش، نمونه ای از این تاثیرپذیری است.
این پژوهش به روش توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای است. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان می دهد که رویکرد جامی در منظومه هفت گانه(سلسله الذهب، تحفه الاحرار، سبحه الابرار، سلامان و ابسال، خردنامه اسکندری، لیلی و مجنون و یوسف و زلیخا) خود سیر و سلوک هشت گانه نقشبندیه(هوش در دم، نظر بر قدم، سفر در وطن، خلوت در انجمن، یادکردن، بازگشت، نگهداشت و یادداشت)را با تعابیر زیبای شاعرانه به تصویر کشیده و همان گزارش هایی را ارائه کرده، که در منابع این طریقت یافت می شود.