اثربخشی قصه درمانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی

هدف از این پژوهش تبیین اثربخشی قصه درمانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی بوده است. روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده که کودکانی که دارای بیش ترین نمره پرخاشگری و کم ترین نمره مهارت های اجتماعی بوده اند به صورت تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل گمارش شدند. جامعه آماری در این پژوهش شامل همه کودکان پیش دبستان در مناطق 4 گانه آموزش و پرورش شهر شیراز در سال تحصیلی 95-96 می باشد. نمونه آماری از میان پیش دبستانی های شهرستان شیراز به صورت تصادفی –خوشه ایچند مرحله ای- انتخاب شد و سپس به صورت تصادفی 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل گمارش شدند. گردآوری داده ها از راه پرسش نامه پرخاشگری شهیم و پرسش نامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت صورت گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، نتایج آزمون نشان دادند که قصه درمانی در گروه آزمایش باعث کاهش پرخاشگری در 3 بعد پرخاشگری رابطه ای، واکنشی - کلامی و جسمانی شده است. در ابعاد متغیر مهارت های اجتماعی، نتایج آزمون، نشان دهنده اثربخشی قصه درمانی در افزایش مهارت های اجتماعی، همکاری، مسئولیت پذیری، جرات ورزی و خودکنترلی بود. در بعد همدلی، تفاوتی معنادار مشاهده نشد.