ارزیابی پراکنش گرد و غبار با استفاده از مدل پلوم گوس: مطالعه موردی کارخانه سیمان دورود

پخش گرد و غبار به عنوان مهمترین آلودگی ناشی از تولید سیمان شناخته می شود. در این مطالعه پراکنش گرد و غبار (PM10) حاصل از دودکش کارخانه سیمان دورود با استفاده از مدل گوس در شرایط مختلف جوی بررسی می گردد.
در این مطالعه، دستگاه Westech Instrument برای سنجش ذرات خروجی براساس استاندارد ISO-9096 به روش گراویمتریک به کار برده شد. مدل پلوم گوس برای تخمین پراکنش PM10 منتشره از دودکش کارخانه سیمان در فواصل زمانی مشخص مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله با استاندارد 24 ساعته سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) مقایسه شد. اثر شاخص های هواشناسی شامل دما، سرعت باد و رطوبت نسبی نیز روی پراکنش گرد و غبار مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که حداکثر و حداقل غلظت پیش بینی شده در هوای آزاد در فاصله 1800 و 500 متری در شرایط پایدار و کمی پایدار با مقدارμg/m312/118 و μg/m313/53 از منبع انتشار به دست آمد. کاهش سرعت باد و همچنین افزایش پایداری هوا نقش مهمی در افزایش غلظت ذرات گرد و غبار در فضای اتمسفر اطراف کارخانه سیمان داشته است.
مقایسه نتایج حاصل از این مطالعه با استاندارد EPA نشان داد که در هیچ دوره نمونه برداری غلظت PM10 از استاندارد بالاتر نبوده است. بررسی های میدانی بیشتر به صورت سنجش PM10 در بالادست و پایین دست کارخانه سیمان و مقایسه نتایج با یافته های حاصل از مدل ضروری می باشد.