ارزیابی پتانسیل تولید هیدروکربن سنگ منشا پابده در میدان نفتی رامین واقع در فروافتادگی دزفول، جنوب غرب ایران

سازند پابده یکی از مهم ترین سنگ های منشا در حوضه رسوبی زاگرس است که به وسیله روش های ژئوشیمیایی بررسی شده است. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت مواد آلی و ارزیابی تکامل حرارتی سازند پابده در چاه شماره 4 میدان نفتی رامین واقع در ناحیه فروافتادگی دزفول، جنوب غرب ایران است. بر اساس دیاگرام شاخص هیدروژن (HI) در مقابل بلوغ حرارتی و پختگی، محتوای کروژن این سازند از نوع II ارزیابی شده است. اکثر نمونه های سازند پابده دارای Tmax بیش تر از 435 درجه سانتی گراد بوده که نشان دهنده ی آن است که شیل های این سازند از لحاظ حرارتی به پختگی لازم جهت ورود به مرحله تولید نفت رسیده است. دامنه ی اندیس هیدروژن (HI) از mgHC/gTOC 150 تا 350 و دامنه S2+S1 ازmgHC/grock 98/11 تا 06/31 (بطور میانگین 05/21) و پیشنهاد می شود که شیل دارای پتانسیل تولید نفت است. در واقع، مقدار کربن آلی (TOC) نمونه های شیل چاه شماره 4 رامین، از 1.82 تا 3.5٪، نشانه ای از یک سنگ منشا بسیار خوب است. بنابراین، بررسی تغییرات پارامتر S1+S2و مقدار ماده آلی نشان می دهد که سازند پابده در این چاه به عنوان سنگ منشا، توان تولید هیدروکربن بسیار خوبی را داراست. هم چنین با بررسی بلوغ حرارتی مشخص شد که این سازند به پختگی کافی برای تولید هیدروکربور رسیده و وارد پنجره نفت زایی شده است.