اعتبار سازی ابزار با استفاده از نظریه های فعالیت و پرسش و پاسخ برای ارزشیابی درک دانش آموزان از دست ورزی های مجازی در یادگیری ریاضی

پدیده تکنولوژی های جدید، دست ورزی های فیزیکی را، که مدل هایی ملموس برای بازنمایی مفاهیم هستند، جایگزین دست ورزی های مجازی کرده است که بسیاری از فراگیران و معلمان آن ها را در کلاس های ریاضی سودمند می دانند. مطالعه حاضر، انگیزه دانش آموزان را برای کار با دست ورزی های مجازی، به عنوان ابزارهایی در آموزش ریاضی، بررسی کرده است. از «نظریه فعالیت» برای تهیه ابزار چندمولفه ای، برای انجام پیمایشی در خصوص دست ورزی های مجازی در آموزش ریاضی، استفاده شد. در پیمایش 442 نفر دانش آموز دبیرستانی، به منظور آزمون کردن درک آن ها از ویژگی های مختلف این دست ورزی ها شرکت داده شدند. با استفاده از مدل مقیاس رتبه بندی راش اندریچ بر اساس نظریه پرسش پاسخ، جنبه های روان سنجی ابزار ازجمله قابل قبول بودن نشانگر، توانایی فراگیر، برازش و تک بعدی بودن بررسی شد و ابزاری رواشده برای اندازه گیری انگیزه دانش آموزان در استفاده از دست ورزی های مجازی تهیه شد. این ابزار می تواند برای پیدا کردن عواملی به کار رود که درک دانش آموزان از دست ورزی های مجازی را در کلاس ریاضی نشان می دهد. همچنین با استفاده از این ابزار می توان روابط بین سازه های این پرسش نامه را بررسی کرد که با تولید مدل هایی در خصوص انگیزه دانش آموزان برای استفاده از دست ورزی های مجازی می تواند علاوه بر گسترش مرز دانش در این حوزه، کیفیت فرآیند یاددهی و یادگیری ریاضی را ارتقا دهد.