فرسودگی شغلی و عوامل همراه آن در کارکنان آزمایشگاه های طبی شهر یاسوج

فرسودگی شغلی یک پاسخ روان شناختی و حالت عاطفی مزمن است. این مطالعه با هدف تعیین فرسودگی شغلی و عوامل همراه آن در کارکنان آزمایشگاه های طبی شهر یاسوج انجام گرفت.
این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی، بر روی تمامی کارکنان (105 نفر) آزمایشگاه های طبی) آزمایشگاه های دولتی و خصوصی)، انجام شد. نمونه گیری به روش تمام شماری صورت گرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی، چک لیست پژوهشگرساخته و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاخ بود. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
در این مطالعه، 6/68% افراد، خستگی عاطفی خفیف؛ 9/56%، مسخ شخصیت خفیف و 6/18% ناکارآمدی در سطح بالا داشتند. میانگین فراوانی خستگی عاطفی، 2/9±9/13؛ مسخ شخصیت، 2/4±3/5 و احساس ناکارآمدی، 5/10±6/27 بود. میانگین شدت خستگی عاطفی، 1/9±9/13؛ مسخ شخصیت، 5/4±5/5 و احساس ناکارآمدی، 1/10±7/27 به دست آمد. بین ابعاد فرسودگی شغلی و متغیرهای سن، تعداد شیفت کاری در یک ماه، تعداد مراجعه کنندگان در یک ماه، سابقه کار، سطح تحصیلات، جنسیت، امیدوار بودن به آینده شغلی، امنیت شغلی، حمایت های مادی و معنوی مسئولین، رضایت خانواده و اطرافیان نسبت به شغل فرد، ارتباط معنی دار آماری مشاهده گردید. همچنین بین هر سه جنبه فرسودگی شغلی، ارتباط معنی دار آماری وجود داشت.
براساس نتایج این مطالعه، فرسودگی شغلی در کارکنان آزمایشگاه های شهر یاسوج در سطح پایین بوده و بین ابعاد مختلف فرسودگی شغلی نیز ارتباط معنی دار بوده است؛ بنابراین، شناسایی عوامل زمینه ساز و تشدیدکننده فرسودگی شغلی می تواند در کاهش فرسودگی شغلی موثر باشد.