بررسی کتاب شرح ابن عقیل به مثابه منبعی درسی در دوره های کارشناسی ارشد (با تکیه بر رشته زبان و ادبیات فارسی)

کتاب شرح ابن عقیل سده هاست در حوزه ادبیات تعلیمی در مکتب خانه ها و حلقه های درس جهان اسلام از گزیده ترین متون در علم نحو به شمار می رود. این پژوهش می کوشد کتاب مذکور را از لحاظ شکلی و بیشتر محتوایی به عنوان متنی آموزشی بررسی و تناسب و کارایی آن را با فضای جدید آموزشی در دانشگاه های ایران ارزیابی کند. در بخش محتوایی به اصالت علمی، سازواری با سطح علمی دانشجویان، روزآمدی اطلاعات، کیفیت ارایه، نظم و تسلسل منطقی مطالب و غیره توجه خواهد شد. روش تحقیق بر پایه توصیف و تحلیل و رویکرد آن، آموزش زبان عربی با اهداف خاص به دانشجویان زبان و ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی ارشد است. کتاب های اصیل و ارزنده ای همچون شرح ابن عقیل نوعادر تحول نظام های آموزشی سنتی به روش های جدید، دستخوش تغییراتی می شوند که ممکن است برخی از جوانب آن در فضای جدید، کارآمدی پیشین را نداشته باشد؛ این کتاب نیز به دلایل گوناگون، از جمله خروج موضوعی و آموزش منظوم نحو، کارایی گذشته را برای دانشجویان زبان و ادبیات فارسی و گرایش های آن ندارد.