بررسی شاخص های رسوب شناسی و طبقه بندی رسوبات بستر دریاچه مهارلو جهت تعیین حساسیت آن به فرسایش بادی

شناخت ویژگی های فیزیکی و شیمیایی رسوبات دریاچه ها و تالاب ها جهت بررسی های رسوب شناسی و فرسایش دارای اهمیت است. دریاچه مهارلو از مهمترین دریاچه های استان فارس است. رسوبات سطح دریاچه به دو بخش رسوبات تبخیری و تخریبی تقسیم می شود. به منظور شناخت ماهیت رسوبات تخریبی، نمونه هایی از رسوبات دریاچه برداشت شد و ترکیبات کربناته و تبخیری شامل کلسیم کربنات، کلسیم سولفات و سدیم کلرید آن اندازه گیری شد. پس از حذف اجزای کربناته و تبخیری، دانه بندی به روش هیدرومتری صورت پذیرفته و طبقه بندی رسوبات براساس روش پتی جان(1975) انجام گردید. نتایج درصد مواد تخریبی و شیمیائی رسوبات سطح دریاچه نشان می دهند که بیشتر رسوبات از نوع رسوب تخریبی ریزدانه حاوی املاح شیمیایی است. نتایج آنالیز دانه بندی و هیدرومتری رسوبات تخریبی سطح دریاچه حاکی از جورشدگی ضعیف و بسیار ضعیف و درصد سیلت بیشترین درصد ذرات تشکیل دهنده رسوبات دریاچه است. چولگی رسوبات به سمت ذرات درشت است و رسوبات دارای بافت گل ماسه ای کمی گراولی هستند. بیش از90درصد کانی های رسوبات دریاچه را کانی های رسی و کمتر از 10درصد آن نیز ژیپس، کوارتز و خرده سنگ های آهکی و ماسه سنگ کوارتزی تشکیل می دهند. با توجه به نوع رسوب، کانی ها، املاح و درصد فراوانی ، رسوبات بستر دریاچه مهارلو مستعد فرسایش بادی و تولید گرد و غبار در منطقه است.