ارزیابی توانایی دیاتومیت در حذف سرب و کادمیوم از محلول های آبی با استفاده از سیستم ناپیوسته (Batch)

حضور فلزات سنگین در محیط مخصوصا در آب مشکلات زیست محیطی زیادی به وجود می آورد. از فناوری های موثر بر حذف آن ها استفاده از جاذب ها است و برخی از این جاذب ها از نظر اقتصادی، قابلیت در دسترس بودن و قدرت حذف زیاد بر سایر آن ها مزیت دارد. در این مطالعه جذب یون های فلزی سرب و کادمیوم در غلظت های (0 تا mg L-1200) به وسیله دیاتومیت ایران و دیاتومیت فرانسه به عنوان جاذب از محلول های آبی به صورت تک عنصری در سیستم ناپیوسته (Bach) بررسی شد. برای تعیین ویژگی های دیاتومیت از میکروسکوب الکترونی روبشی (SEM)، دستگاه پراش نگار X (XRD) و طیف نگاری فلوئورسانس پرتو X (XRF)، استفاده شد. ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) دیاتومیت ایران و دیاتومیت فرانسه به ترتیب 80 و (cmol kg-1) 15 و مساحت سطح جاذب های ذکر شده به ترتیب 55 و (m2 g-1) 23 به دست آمد. مدل های جذب لانگمویر (99/0 –89/0=R2)، فروندلیچ (98/0 –81/0=R2)، تمکین (98/0 –80/0=R2)، دوبینین–رادشکویچ (97/0 –83/0=R2) و ایلوویچ (90/0 –26/0=R2) بر داده ها برازش یافت. نتایج نشان داد دیاتومیت ایرانی قابلیت بیشتری برای جذب سرب و کادمیوم از محلول های آبی در مقایسه با دیاتومیت فرانسه دارد و میزان جذب فلز سرب در حضور هر دو جاذب بیشتر از کادمیوم می باشد. بطوریکه حداکثر سرب جذب شده (qmax) به وسیله دیاتومیت ایرانی و فرانسوی به ترتیب 8/65 و (mg g-1) 2/41 و حداکثر کادمیوم جذب شده به وسیله جاذب های ذکر شده به ترتیب 3/47 و (mg g-1) 5/35 تعیین شد. با توجه به نتایج آزمایش های بدست آمده و در دسترس بودن دیاتومیت ایرانی و ارزانی آن می توان از این ماده به عنوان یک ماده کاربردی برای حذف فلزات سنگین از جمله سرب و کادمیوم از منابع آب آلوده استفاده نمود.